Diever boscross marathon : het verslag van Roel

Na een lange autorit van 3,5 uur en een slechte nachtrust kom ik gespannen aan de start van de 9de boscross marathon te Diever (Friesland). Hier kijk ik weer al een tijdje naar uit. Blijkbaar deed de organisatie aan research, want als Rwanda-runner word ik snel herkend en vriendelijk aangesproken. Aan de inschrijvingen lees ik onmiddellijk de waarschuwingsbordjes:”Pas op, erg glad parcours en vele boomwortels.” Er vertrekken 280 lopers waaronder 80 marathonlopers. (10,1 km/halve marathon/33,3 km/marathon) De temperatuur zit goed: 8° C, maar het parcours zou erg heuvelachtig en slijkachtig zijn. We moeten 4 dezelfde ronden afwerken. Mijn start is goed. Het parcours bijzonder mooi, maar verschrikkelijk zwaar : kleine boswegen, enkele goed beloopbare stroken, vele slijkpaadjes, draaien en keren en zwaar heuvelachtig. In elke ronde ontmoeten we telkens een heuvel vergelijkbaar met de trapkes van de Kamert en een Duitse berg. Mijn geliefd parcours. Bij het beëindigen van elke ronde verlaten we even het bos en passeren we de finish op een verharde weg. De loopschoenen zijn na de eerste ronde al helemaal doordrenkt met vocht en slijk. Twee rondes loop ik in de 3de positie. Heidi zorgt elke ronde voor mijn eigen sportdrank. De conditie zit erg goed. In de derde ronde neem ik even het voortouw, maar er zit een andere Belg op mijn hielen, nl. de OLSE-atleet Frank Buytaert, meervoudig Belgisch kampioen snelwandelen. (besttijd marathon 2 uur 33’) Op 35 km beginnen mijn benen zwaar te verzuren en op dit moment snelt Frank me ook gemakkelijk voorbij. Met de woorden ‘België boven’ laat hij me achter. We bemoedigen elkaar. Moe gestreden, maar zeer tevreden (zie foto aan de aankomst) kom ik als 2de aan in een supertijd van 3 uur 12’ voor deze zware boscross-marathon. Mijn sterkste prestatie tot nu toe. 74 Lopers halen de finish, 6 lopers laten zich optekenen voor een kortere afstand. Felicitaties volgen door vriendelijke organisators in een mooie omgeving.