maandag 14 mei 2007

International Peace Marathon Kigali

Verslagje overgenomen van Roel's blog :

Deze morgen opgestaan rond 06.00. Licht ontbijt op 06.30. Vertrokken naar stadion Amahore om 06.45. Een grotere massa aanwezig dan vorig jaar. Eerst vertrok de marathon, dan de halve en tenslotte de funrun van 5 km van opa. De zon kwa mer niet echt door, ze liep op tot 26°-30°C. Toch zijn we zeer hard verbrand. Maar de lucht was een pak ijler dan andere jaren. Het beloofde dus zwaar te worden.
Opa Romain liep de funrun met 2500 Rwandese weeskinderen uit Rwanda, Burundi en Uganda. Hij liep een tijd van 0:29:50. Hij voelde zich heel goed. Het is zoals we al meer zeiden: Dit moet je zelf meegemaakt hebben. Duizenden kinderen die zich verdringen rond de oude ‘musungo’ met zijn witte haren. Een anecdote : “Wanneer opa spuwt, wat hij geregeld doet, spuwen de kinderen rond hem ook.” Toch prachtig !
Dan spurtte opa naar de marathon om mij te bevoorraden, maar de eerste bevoorrading hebben we gemist door mijn vroeg vertrek. En dan maakte ik iets mee wat me tijdens geen enkele marathon al ooit overkwam : Een ceulemans-stop. Reeds na enkele kilometers kreeg ik zeer zware buikkrampen en moest ik naar toilet. Waar doe je dat in het midden van Kigali of de armen-wijken tussen honderden zwarte toeschouwers. Op het einde van ronde 1 vond ik een gat in een draad, liep ik juist op tijd naar het maïsveld, en daar zit je dan zonder papier en met enkele zwarte kijklustigen. Het menselijke voorbij. Maar het deed deugd. De 2de ronde ging beter. Na 20 km kon ik me bevoorraden met vloeibare voiding, maar toen startte de traditionele maagklachten. De laatste 20 km heb ik amper gedronken. De kwetsuur is volledig hersteld, total niets gevoeld. Proficiat aan de sportdokter ! De laatste ronde was bijzonder zwaar, maar ik kon blijven lopen. Ik eindigde maar liefst in een tijd van 3:46:30 (ongeveer). Er waren volgens mij een 150 tal vertrekkers, slechts een 15 tal musungo’s (blanken). Volgens opa zijn er bijzonder weinig aangekomen. Er zijn er ook enkelen weggevoerd met de landrover-ambulance. Mijn trainingsschema heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. 25 Minuten sneller dan 2006, 34 minuten sneller dan 2005, ondanks de zeer ijle lucht.
Marc en Kathleen voerden ons naar huis. De maag werd in het stadion nog geledigd. En kwam vrij snel terug op gang met een echte zuster-soep. De benen zitten zeer goed, zodat we de rest van ons erg drukke programma verder kunnen afwerken. Bedankt voor de interesse en hopelijk hebben jullie wat leesgenot !
Roel en Romain.